2 Temmuz 2010 Cuma

Bir el ve dağ busesi.



Seni artık her yerde görmeye başladım.
Demin gözlerimi kapatıp açtım ve biraz kaymış sağa sola , biraz rengi gitmiş seni gördüm.Resmini.
Seni artık her yerde görüyorum ben.
Paranoyak mı oldum , şizofrenik mi , adına ne dersen artık.
Saçlarını görüyorum , gözlerini.
Bütün dünyaya inat , kapıp getirdiğin o buseyi.
Yani şimdi ben , orda durup bakan sana ben , tamamen düşüyorum mavi gemimden.
Bana aldığın o kırmızı elbise şimdi kirlenmiş , dolapta saklıyorum onu.
Atmak için çöpe.
Ama bir gün eğer kendim sıkarsam bütün düşlerimi , geçirirsem süzgeçten hayallerimi , o zaman belki tekrar
birleşir ellerimiz.
Artık o nacizhane sokaklar bakar bize.
Sen bir sokakta oynarken aşkı , ben de başka bir sokakta anıları tazeleyeceğim başka bir gülüşle.
Şimdi bir deniz kurdum kendime , atlamak için moralimi düzeltiyorum.
Mavi gemim battı , kırmızı elbisem çöpte.
Artık yeni hediyeler almalıyım kendime.
Eski ben , yani hayalperest olan küçük kız gitti , bitti her şey.
Ben geldim bu tahtın başına , artık ben yöneteceğim bu kemik parçasına sarılı eti.
Ben hükmediceğim bu boşlukta kalmış beyne.
Methüsenaya bulanmış gözlerimin rengi değişti , artık mavi.
Artık her şeyim mavi , kalbim dışında , o hala kırmızı.
Bir kaç parlak , gri fikirlerim var.
Onun dışında ben sevmeyi aşıyorum şimdi.
Şimdi işte ben , istediğin gibi biriyim.
Saf ellerim , ve yumuşak gözlerim şimdi denizde bir yerde batıyor.
Çünkü ben yüzemiyorum.
Kurtarmaya gelme beni , ben derinlerdeyim.
Başımdan kan akıyor , çünkü hayallerime çarpıp vurdum kafamı.
Buna üzülme sakın , mavi deniz kırmızıya dönüşmeyecek bu gün.
Arınacağım bütün kirlilikten.
Yakamda saklanmış tüm kötülüklerden.Ve senden.
Bırakıp gidiyorum her şeyi.
Dönüyorum kendime , sensiz bir benliğime.

4 yorum:

  1. İşin gerçeği ilk gördüğümde okumaktan çekinmiştim.
    Okudum.Pişman değilim.
    Ellerine sağlık.
    Bir hikayede ahenk gibi bağlamışsın birbirine.

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim.Beğenmene sevindim.Ama merak ettim neden çekindin ?

    YanıtlaSil
  3. muhteşem.. ira ilk zamanlara bakıyorum da bir ömürlük yol almışsın.. çok etkiledi beni bu.. seni sevdiğim kadar en acı eleştirmeleri de ben yapacağım :) bu şairi kusursuz kılmak için..
    biraz ahmet ümit ve biraz da nazım kokuyor şiir.. mavi ve kırmızı çatışmasını çok iyi işlemişsin, en çokta nazım hikmet geldi aklıma ama ahmet ümit gülümsüyor sözcüklerde,..

    'Ama bir gün eğer kendim sıkarsam bütün düşlerimi , geçirirsem süzgeçten hayallerimi , o zaman belki tekrar
    birleşir ellerimiz. de 'kendim' sözcüğü fazlalık yapmış,

    Eski ben , yani hayalperest olan küçük kız gitti , bitti her şey.' şair bu dizede anlatmak istediği herşeyi anlatmış, yani anlamı okuyucuya bırakmamış beyinlerini yormamış okuyanların :)

    ve işte şairin/yazarın vurup kırdığı herşeyi attığı herşeyi bitirdiği herşeyi çözümlediği yer..
    Kurtarmaya gelme beni , ben derinlerdeyim.
    Başımdan kan akıyor , çünkü hayallerime çarpıp vurdum kafamı.
    Buna üzülme sakın , mavi deniz kırmızıya dönüşmeyecek bu gün.
    Arınacağım bütün kirlilikten.
    Yakamda saklanmış tüm kötülüklerden.Ve senden.
    Bırakıp gidiyorum her şeyi.
    Dönüyorum kendime , sensiz bir benliğime.' maviyi kırmızı sevgiliyi düşleri herşeyi bir çırpıda anlattığı yer.. müthiş bir son. Ya da başlangıç mı demeli..?

    YanıtlaSil
  4. Cihan ; canım dostum benim.
    O kadar mutlu etti ki beni bu yazdıkların.
    Keşke bu ilerlediğim zamanlarda yanımda sen olsaydın.
    Sınıfa girip bağıra bağıra yeni yazı yazdım canımın için demek geliyor içimden.
    Ama olmuyorsun.
    Olsun , eleştirilerinin beğenin yorumların çok önemli benim için.
    Başladığımda sen vardın , sen destek vermiştin bana.
    Hehe.Eski günler geliyor aklıma..
    İyi ki vardın , iyi ki varsın.
    Teşekkür ederim.:)

    YanıtlaSil